منطقه آزاد چابهار
چابهار يکی از مناطق آزاد هفت‌گانه و تنها بندر اقيانوسی ايران در استان سيستان و بلوچستان با آب‌وهوای هميشه بهاری است و تنها گذرگاه ارتباطی بين کشورهای آسيای ميانه محصور در خشکی (ازبکستان، تاجيکستان، ترکمنستان، قرقيزستان و قزاقستان) با آب‌های آزاد است. اين منطقه آزاد که در شرق خليج چابهار واقع‌شده است، به فرودگاه بين‌المللی کنارک و جاده‌های مواصلاتی دسترسی دارد.
راستای اهداف اقتصادی این کشور، در اوایل دهه۱۳۷۰ در کنار چابهار و در پیرامون دریای عمان و اقیانوس هند بنیان گذاشته شده است.
سرمایه گذاری‌های زیادی در این منطقه در حال انجام است که در آن میان می‌توان به ساخت راه‌آهن، احداث فرودگاه بین المللی و ساخت اسکله نام برد.
مساحت منطقه آزاد چابهار، چهارده هکتار است که ده هکتار از آن به پروژه‌های صنعتي اختصاص يافته و بقيه منطقه نيز براي صنايع گردشگري و بازرگاني در نظر گرفته شده است. منطقه آزاد چابهار براي ترانزيت کالا، تجارت منطقه‌ای، بارگيري و تخليه محموله‌های سنگين دريايي، و انتقال فراورده‌های نفتي و گازي به کشورهاي مجاور از قبیل عمان، هند و پاکستان طراحي شده است.
موقعیت دریائی-بندرگاهی منطقه چابهار علاوه بر نقش بسیار مهم در امر تجارت و واردات و صادرات ایران می‌تواند نقش ویژه‌ای در ترانزیت کالا برای افغانستان و آسیای میانه فراهم آورد. عبور جاده ترانزیتی ترکیه- پاکستان ملقب به جاده سنتو نیز مکمل ویژگی بندرگاه‌های منطقه آزاد چابهار است. منطقه آزاد چابهار به علت استقرار در مدخل دریای عمان و دسترسی به اقیانوس هند، یک موقعیت سرآغازی نسبت به نقاط داخلی کشور دارد.
شرایط آب و هوایی منطقه آزاد چابهار
بطور كلي بندر چابهار در منطقه‌ای واقع‌شده است كه داراي تابستانه‌ای گرم و مرطوب و زمستان‌های معتدل میباشد و ازنظر اقليمي به علت بارندگي ناچيز جزء مناطق خشك محسوب میشود همچنين عدم وجود روزهاي يخبندان و كمي بارندگي از ويژگيهاي مهم آب و هوايي اين منطقه محسوب میشود. چابهار بعلت وضعيت جغرافيايي خاص، داراي ساعات آفتابي بسيار زيادي در طول سال میباشد كه از اين لحاظ بر روي كره زمين كم نظير میباشد.
شهرستان چابهار دارای اقلیم بیابانی گرم و خشک میباشد. میانگین بارش سالانه در این شهرستان 2/114 میلی‌متر و متوسط دمای آن در سال 82 از 8/40 + الی 8/9+ درجه سانتی گراد در تغییر است.
کشورهای همسايه
منطقه آزاد چابهار از شمال با کشورهای افغانستان و کشورهای آسيای ميانه (ازبکستان، تاجيکستان، ترکمنستان، قرقيزستان و قزاقستان)، از شرق با پاکستان و از جنوب با اقيانوس هند همسايه است.
غذاهای محلی شهرستان چابهار:
غذاهای محلی شهرستان چابهار شامل قلیه ماهی، ماهی کباب، حواری، بریانی، تباهگ، انباگ، بتو ماش، شودوده، ماشینگ، ماهیک، کورک، گلو هک، ناروش، کیش و دلگ میباشد.
در گویش محلى شهرستان چابهار به نان نگن گفته میشود نان‌های محلی منطقه شامل نان تنوری، نان تینی، نان مخصوص عشایر و نان ذرت است. تینى به نان‌هایی گفته میشود که بر روى صفحه فى (تابه آهنى) پخته می‌شوند که تین موشى، تینى روغنى، دک، سى سرک، ست پورى، رتى از انواع نان‌های تینی بشمار می‌روند.
انواع نان "گجرى سنت" یا نان تنورى شامل حمیرى، جویه نان و تاپگىمی باشد. نان‌های مخصوص عشایر نیز بنام پناریک و پورانى معروف است. همچنین شلو، رحتو، شلو، تیموش و بکد نیز انواع نان‌هایی است که با آرد ذرت تهیه میشود.
جاذبه‌های طبيعى
کوه‌های منياتورى، تپه‌های مريخى
غارهاى بان مسيتى
کوه‌های منياتورى، تپه‌های مريخى
اکو سيستم جنگل‌های دريايى
انجير معابد (لورلول)
سواحل دریای عمان
گل فشان ها
رودخانه باهو کلات
تمساح پوز کوتاه
درباره این سایت